PAŁAC MŁODZIEŻY MA 55 LAT

Tort urodzinowy Pałacu Młodzieży, udekorowany przesmacznym żelatynowym zdjęciem Pałacu Kultury. Podziękowania Annie Rudowskiej i Sylwii Grzegorzewskiej z Pałacu Młodzieży za zdjęcie.

Pałac Młodzieży zainaugurował swoją działalność nieco wcześniej niż PKiN "wysokościowy" (5 kwietnia zamiast 22 lipca). Zatem obchody 55-lecia PM ruszyły już pełną parą: otwarto wystawę historyczną, zorganizowano spotkanie dla byłych wychowanków Pałacu urodzonych w 1955 roku i na koniec miesiąca szykuje się wielkie Święto Pałacu Młodzieży. Dzięki uprzejmości dyrekcji i pracowników PM, w ostatnich dniach wziąłem się za głębsze poznawanie tego unikatowego miejsca - osaczonego historią tak samo jak sąsiadujące cząstki Pałacu ale atmosferą egzotycznie odmienną od wypchanego urzędami i targami sąsiada. Poniżej prezentuję kilka zdjęć z wstępnych wędrówek po Pałacu. Jedna uwaga wyjaśniająca: Pałac tętni życiem, jednak z oczywistych powodów twarzy dzieci nie mogę publikować bez zgody rodziców - tam gdzie zdjęcie pokazuje pustkę, proszę sobie wyobrazić hordy podekscytowanych młodzieńców i dziewcząt! 
Pałac Młodzieży uczestniczył w wychowaniu niebagatelnego odsetka populacji Warszawy. Którzy czytelnicy poznają te sale? Jak zawsze, proszę o wspomnienia i refleksje...
Więcej zdjęć Pałacu Młodzieży na blogu Uwaga Zabytek!
http://blog.zw.com.pl/zabytki/2010/04/16/urodziny-palacu-mlodziezy/

PLAC DEFILAD: (A)POLITYCZNA ŻAŁOBA?

Pałac Kultury wpisał się w spory warszawsko-krakowskie już przed rozpoczęciem jego budowy. Podczas gorliwych dyskusji warszawscy architekci zarzucali radzieckim kolegom niestosowną fascynację architekturą Krakowa: dlaczego bryła Pałacu musi być oblepiona attykami renesansowymi wziętymi żywcem z krakowskich Sukiennic? Czy proporcje Sali Kongresowej nie naśladują zbyt wiernie konturów krakowskiego Barbakanu? W jaki sposób drewniane kasetony rodem z Sali Poselskiej Zamku Wawelskiego przetransportowały się do najbardziej reprezentacyjnych wnętrz warszawskiego Pałacu? Radzieccy architekci odpierali zarzuty, twierdząc, że Pałac nie jest ani krakowski ani warszawski – jest ponadpodziałowym darem dla całego narodu.

W środę wieczorem pod Pałacem Kultury protestowali przeciwnicy pochowania Lecha i Marii Kaczyńskich w kryptach Wawelskich. Manifestanci uzasadniali wybór Placu Defilad na miejsce protestu, podkreślając, że Pałac Kultury jest symbolem Warszawy. Lech Kaczyński urodził się na stołecznym Żoliborzu, a zanim trafił do Pałacu Namiestnikowskiego był pierwszym prezydentem miasta bezpośrednio wybranym przez warszawiaków. Argumentowali również, że katedra Wawelska nie jest stosownym miejscem dla trumny Prezydenta Kaczyńskiego – Wawel jest i powinien pozostać miejscem spoczynku tylko najbardziej nadzwyczajnych bohaterów i przywódców duchowych. W zdaniu anty-Wawelowiczów decyzja o pogrzebie w Krakowie jest elementem cynicznej gry wykorzystującej wyjątkowy moment w historii narodu do zaściankowych, ideologicznych rozrachunków.

Pod Pałacem stali też kontr-manifestanci. Przekonywali, że uczestnicy protestu to przede wszystkim polityczni przeciwnicy braci Kaczyńskich - robią awanturę tylko dlatego, że odbiegający od ich racji światopogląd zmarłego Prezydenta dyskwalifkuje go w ich oczach jako kandydata na miejsce w najważniejszym narodowym panteonie.

Wszyscy nawzajem oskarżali się o niemal identyczne wykroczenie - upolitycznienie żałoby, która powinna łączyć a nie dzielić. Ale czy jakikolwiek uczestnik tej dyskusji wznosi się ponad politykę? Czy możliwy jest apolityczny protest podczas żałoby narodowej? I czy możliwy jest apolityczny protest w cieniu Pałacu Kultury?