PAŁACOLOGIA: JELONKI: BEMOWSKIE OBLICZA PKiN

W Warszawie, Pałac Kultury sięga daleko poza granice Placu Defilad. Ambasada radziecka zaprojektowana została przez tych samych architektów oraz zbudowana przez tych samych budowniczych “przy okazji” prac nad Pałacem Kultury. A dzięki temu, że licząca ponad trzy tysiące członków armia radzieckich obywateli wysłanych do Polski wraz z cegłami i marmurami nie zamieszkała w namiotach na placu budowy, Pałac Kultury odcisnął swoje piętno również na warszawskim Bemowie.

W 1952 roku, w Warszawskich Jelonkach stanęło Osiedle “Przyjaźn” -30 hektarów uroczych drewnianych domków, wtopionych w zieleń niczym miasto-ogród. Jelonki połączone były linią autobusową z powstającym Centralnym Placem Warszawy (dzisiejszy Plac Defilad) i wyposażone w rozbudowane zaplecze społeczno-rozrywkowe. W 1955 roku, “Przyjaźń” przekazana została przez stronę radziecką Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego, które przemieniło robotnicze baraki w akademiki i domy dla pracowników wyższych uczelni warszawskich. Na osiedlu zamieszkały kolejne pokolenia studentów a wśród nich wiele z dalekiej zagranicy – współczesni mieszkańcy dzielą się legendami co do tożsamości najciekawszych alumnusów Jelonek – mówi się o “królu” (republiki) Mali lub o prezydencie Senegalu, który w latach 90 miał podjechać pod swój dawny akademik z ogromną kawalkadą, oraz o angażujących się w całonocne ideologiczne spory palestyńskich bojownikach świeckiego Al-Fatah i fundamentalistycznego Hamasu.

W zeszły piątek, osiedle Przyjaźń świętowało swoje 55 urodziny. Z okazji rocznicy zorganizowano wielką imprezę z koncertem w klubie osiedlowym “Karuzela” oraz profesjonalne wycieczki po osiedlu. Pomimo marnej, deszczowej pogody, frekwencja była imponująca. Na osiedlu przeważają długie, parterowe domy. Część zamieszkiwana jest przez studentów oraz przez administrację osiedla a reszta przez pracowników naukowych oraz prywatnych najemców. Do dziś na terenie osiedla mieszka ok. 600 studentów. Nie brakuje również całkiem okazałych domów “profesorskich”, pierwotnie przeznaczonych dla inżynierów nadzorujących proletariackie masy radzieckich przybyszów. Przed jednym z najokazalszych domków w Jelonkach stoją konkurencjyni Pałacolodzy Tomasz Gogol oraz Mateusz Patyk, którzy przygotowują się do nakręcenia filmu dokumentalnego o Pałacu Kultury. Jedyny znaczący ceglany budynek na osiedlu, ozdobiony trzema białymi arkadami, kiedyś mieścił osiedlową łaźnię. Dziś jego funkcja uległa zmianie – budynek służy do prania brudnych ubrań zamiast mycia ludzkich ciał. A w dawnym Kinie “Dar” od 1994 roku działa Kolorado, popularna sala zabaw obdarzona 20,000 plastikowymi kuleczkami. blog jelonki 10 Część studentów mieszka w nowoczesnych akademikach, wybudowanych w latach 90. Mimo pozornych komfortów, większość z nich zazdrości swoim towarzyszom z baraków swobodnych oraz osobliwych warunków. Jak skomentowała jedna z uczestniczek wycieczki, w nowych domach się uczy a w drewnianych chatach się studiuje…Mniej więcej dekadę temu, Bemowscy decydenci przenieśli się do nowej siedziby na obrzeżach Osiedla Przyjaźń. Chociaż ratusz wyróźnia się ogromnym telebimem informacyjnym na fasadzie, jego najbardziej charakterystyczna cecha nie jest zauważalna ani dla przechodni ani dla szeregowego użytkownika urzędu. Otóż pod nijakim gmachem z przełomu tysiąclecia wkopuje się do ziemi jeden z niewielu działających w Warszawie schronów przeciwchemicznych – trzymany w permanentnym stanie gotowości, na wypadek gdyby potężna machina wojenna lub międzynarodowa organizacja terrorystyczna wybrała północo-zachodnie przedmieścia Warszawy jako lokalizację następnej gehenny. Czyli wbrew Pałacowym legendom okazuje się, że to nie siermiężny zimnowojenny Stalinizm wiercił pod ziemią na terenach związanych z PKiNem ale urzędnicy dzielnicowi w demokratycznej III RP… Po rygorach wielo-hektarowej, deszczowej wędrówki, wybraliśmy się z powrotem do serca osiedla, czyli prężnie-działającego klubu “Karuzela”. Jubileuszowa zabawa dla niezwykle wesołych pracowników Jelonek trwała w namiętnym trybie do wczesnych godzin soboty… A w ogromnej sali koncertowej, młodsi mieszkańcy bawili się w rytmie który nie pamiętał wprawdzie 1955, ale niemniej wydawał się należeć do dość egzotycznej czasoprzestrzeni… Mam nadzieje, że znajdą się czytelnicy którzy uciekali przed kontrolą nocną do szafy wraz z pretendentami do Afrykańskich tronów, pisali pracę swojego życia w piętrowych domkach profesorskich lub do dziś lansują swoje umiejętności taneczne na parkiecie Karuzeli… Zgłoście się!